تربیت اجتماعی گامی فراسوی توانمندسازی فرزندان در حوزه های گوناگون زندگی جمعی و نظام اجتماعی است. روش تربیت اجتماعی به معنای قواعد، راه ها، کوشش ها و دستورالعمل هایی است که مربی را در تحقق، اجرا و رسیدن به اهداف تربیت در این ساحت کمک می کند. نمونه هایی از این اهداف عبارتند از: بهبود روابط در محیط خانوادگی، تحصیلی، تفریخی، شغلی و مشارکت فعال در عرصه های مختلف اجتماعی. اگر خانواده‏ها بر اساس آموزه های اسلام وظیفه خود را در تربیت اجتماعی نسل نو، به درستی انجام دهند، به تدریج جامعه نمونه دینی شکل می گیرد و الگوی سبک زندگی اسلامی محقق می شود.

ابوالفضل ساجدی – غلام‏حیدر کوشا