هدف اصلي اين پژوهش، تبيين چگونگي تأثير ايمان در شکل گيري سلامت شخصيت براساس منابع ديني است، که با استفاده از روش تحقيق کيفي و از نوع تحقيق تحليلي - تفسيري، به تحليل دو مفهوم ايمان و شخصيت پرداخته و با مراجعه به متون ديني و روان شناسي کيفيت نقش ايمان را به عنوان يکي از بنيادي ترين ارزش در مجموعه اي نظام ارزشي اسلام، در سالم سازي شخصيت مورد بررسي قرار داده و به اين نتيجه رسيده است که: در پرتو ايمان، منبع جامع و کامل معرفتي براي انسان گشوده مي گردد که از اين رهگذر، ابتدا فرد، در مقام ارتباط با خدا، خويشتن، همنوعان و طبيعت، داراي بعد بينشي واقع بينانه گرديده؛ سپس، بعد گرايشي وي، در مسير شرع و عقل، جهت دهي مي شود و درپي آن، متناسب با آن دو بعد، بعد رفتاري وي، سامان مي يابد و بدين طريق سلامت شخصيت تأمين مي گردد.